@migu music@

@migu music@

Natuurlijk was er soms ook ruzie, jij hebt je koffers vaak gepakt

Vijftien jaar liefde is een illusie, ik heb ook vaak naar lucht gesnakt

En in ons kinderloze huis weet elke stoel en elke kast

Nog van de storm uit vroeger tijden

Dan gooide jij servies aan gruis, dik werd mijn tong mijn stem onvast

Jij vocht in plaats van te verleiden

Jij bent mijn vrouw, mijn zwakke sterke eindeloze vrouw

Mijn steeds toch weer opnieuw verkozen vrouw

Ik hou van jou mijn vrouw, mijn liefste

Ik ken allang jou heksenstreken, jij kent allang mijn zwarte kunst

En na betoverende weken was ik soms maanden uit jou gunst

Dan nam ik soms een andere vrouw

Je kunt toch als je eenzaam bent niet altijd op je tellen passen

Het lichaam eist zijn deel al gauw en 't vraagt van beiden veel tallent

Om oud te zijn en niet volwassen

Jij bent mijn vrouw, mijn zwakke eindeloze vrouw

Mijn steeds toch weer opnieuw verkozen vrouw

Ik hou van jou mijn vrouw, mijn liefste

Hoe ook de tijd ons komt belagen, wij blijven onze strijd bewust

Is het vor minnaars te verdragen, te leven in volmaakte rust

Natuurlijk huil jij minder gauw ontsteek ik minder gauw in drift

En hebben wij minder geheimen

Maar onze liefde werd niet lauw want liefde zonder krach of kift

En zonder strijd valt niet te rijmen

Jij bent mijn vrouw, mijn zwakke eindeloze vrouw

Mijn steeds toch weer opnieuw verkozen vrouw

Ik hou van jou mijn vrouw, mijn liefste