@migu music@

@migu music@

Toen waren er de wolken

en het gras rook er naar hooi.

De zon boven het nieuwe nest

bouwde een hete kooi.

En je liet de stralen strelen

op een veel te witte huid.

Je zacht gesproken woorden

klonken mij nog veel te luid.

Een boerenzoon met hazelip

sprak van angst over het land.

De kracht van jonge vrouwen

en zijn ebbenhouten hand.

Tot de heupen in de tarwe

Een onderhuidse rilling

en jouw overrijpe buik.

Roep me zonder naam vanacht

met woorden die ik van jou verwacht.

Geef me je hand en neem me mee

ik kom gedwee.

Mijn ogen zijn verward

door jou oneindig tere lijnen

en je laat me tussen 't kreupelhout

in jou lieve lijf verdwijnen.

De horizon gekneusd

door de golfslag van de wind

terwijl de kou ons voelen doet

dat nu de herfst begint.

Met z'n tweeen ingespannen

in een zacht en warm verbond

in 't bed van onze ouders

met mijn vingers in jou mond.

De vrieskou tekent bloemen

in het ijs op 't vensterglas

terwijl je luid op ligt te denken

hoe het in de lente was.