@migu music@

Jab Kang - Lek Carabao & Pongsit Kampee

ยามเดือนเลื่อนลาคราโลกหลับไหล

กลิ่นคราบเหงื่อไคล

ยังไม่จากจาง

สองแขน สองเข่า

สองเท้ายังมีพลัง

คนใช้แรงงาน

พวกฉันนั้นมิเคยหมด

เหงื่อที่รินหยดรดร่าง

ผ่านยังพสุธี

ด้วยหนังหุ้มเนื้อ

กอบเกื้อเอื้ออารี

แรงงาน แรงงาน

มีแจกจ่ายไปทั่วแดน

ใครเคยคิดบ้าง

จับกังอย่างพวกฉัน

เม็ดข้าวที่ผ่านไหล่ฉัน

เลี้ยงคนตั้งหลายแสน

พวกท่านอิ่ม

ฉันชิมแต่ความแร้นแค้น

เหนื่อยล้า ท้องกิ่ว

เมื่อความหิวมันตามทวง

ใครเคยคิดบ้าง

จับกังอย่างพวกฉัน

เม็ดข้าวที่ผ่านไหล่ฉัน

เลี้ยงคนตั้งหลายแสน

พวกท่านอิ่ม

ฉันชิมแต่ความแร้นแค้น

เหนื่อยล้า ท้องกิ่ว

เมื่อความหิวมันตามทวง

หากขาดพวกฉันท่านคงได้คิด

ฉันไม่มีสิทธิ์

คิดไกลไปใหญ่หลวง

มีข้าวป้อนปากสามมื้อถือได้ดังทรวง