Ror - Pongsit Kampee

เปิดประตูสี่ห้องดวงใจรอ

รอเธอหลงทางมา

รอได้นานเกินกว่า

เธอคาดถึง

อยากให้เห็นสิ่งที่ฉันเป็น

ผู้สัตย์ซื่อรอ คอย

คอยให้คนที่เธอคอย

จากไป

เปลี่ยนกลางวัน

เป็นค่ำคืน

เปลี่ยนกลางคืน

เข้าสู่วัน

ทนฝ่าฟันแต่มิคราญคร่ำ

และคงมีบ้างสักวัน

เธอหัวแลฉันบ้าง

แต่บัดนี้ความเป็นไป

ช่างโหดร้ายฉันเก็บมาฝัน

ฝันทุกคืนเธออยุ่ร่วมกัน

ทุกวัน ทุกวัน ทุกคืน

ไม่อาจให้เธอรู้ได้

ว่าฉันขื่นข่ม

ได้แต่เฝ้าชื่นชม

และหวัง

เปลี่ยนกลางวัน

เป็นค่ำคืน

ว่าฉันขื่นข่ม

ได้แต่เฝ้าชื่นชม

และหวัง

เปลี่ยนกลางวัน

เป็นค่ำคืน

เปลี่ยนกลางคืน

เข้าสู่วัน

ทนฝ่าฟันแต่มิคราญคร่ำ

และคงมีบ้างสักวัน

เธอหัวแลฉันบ้าง

แต่บัดนี้ความเป็นไป

ช่างโหดร้ายฉันเก็บมาฝัน

ฝันทุกคืนเธออยุ่ร่วมกัน

ทุกวัน ทุกวัน ทุกคืน