Tee Dai Mee Rak - AirBorne

วันเวลาผ่านเลย ช่างนานเหลือเกิน

ที่คอยสักคนจะเดินเข้ามา

ไม่มีแม้ใครในวันที่ใจกำลังอ่อนล้า

คนที่คอยห่วงหาเคียงข้างกายฉัน

วันและคืนผ่านไป

ไม่มีแม้ใครที่คอยห่วงใยอยู่เคียงข้างฉัน

คนที่คอยกอดฉันในคืนวัน

วันที่มันเหงาใจ

ช่างอ้างว้างเหน็บหนาว

บางทีก็ท้อใจ ต้องทนเดินต่อไป

บางครั้งต้องฝืนทำใจให้ชินและชา

ต้องรออีกเท่าไร ต้องเหงาอีกแค่ไหน

จะมีใครบ้างไหม ขอแค่เพียงได้พบเจอ

เฝ้ารอเพียงใครสักคน

ที่อยู่เคียงข้างฉันในคืนเหน็บหนาว

ที่ผ่านมาได้พบเพียงความว่างเปล่า

ต้องอยู่ลำพังอย่างนี้อีกนานเท่าไร

ยังรอคอยใครสักคน

คนที่ฉันนั้นอยากพบเจออยู่หนใด

ไม่อยากต้องทนเหงาเดียวดายต่อไป

ขอแค่ใครสักคน แค่เพียงให้ฉันได้พบเจอ

คนที่มีมากมาย

จะมีไหมใครที่เดินกับฉันอยู่เคียงข้างกาย

คนที่ฉันรอและบอกรักฉันเป็นคนสุดท้าย

คนที่มีความหมายใครคนนั้นอยู่ที่ใด

คนที่เดินเข้ามา

ก็เพียงแค่ใครที่เข้ามาทำให้ใจหวั่นไหว

พอจะมีบ้างไหมให้หัวใจ

คนที่ฉันเฝ้ารอนั้นมีอยู่จริงใช่ไหม

บางทีก็ท้อใจต้องทนเดินต่อไป

บางครั้งต้องฝืนทำใจให้ชินและชา

ต้องรออีกเท่าไรต้องเหงาอีกแค่ไหน

จะมีใครบ้างไหมขอแค่เพียงได้พบเจอ

เฝ้ารอเพียงใครสักคน

ที่อยู่เคียงข้างฉันในคืนเหน็บหนาว

ที่ผ่านมาได้พบเพียงความว่างเปล่า

ต้องอยู่ลำพังอย่างนี้อีกนานเท่าไร

ยังรอคอยใครสักคน

คนที่ฉันนั้นอยากพบเจออยู่หนใด

ไม่อยากต้องทนเหงาเดียวดายต่อไป

ขอแค่ใครสักคนแค่เพียงให้ฉันได้พบเจอ

เฝ้ารอเพียงใครสักคน

ที่อยู่เคียงข้างฉันในคืนเหน็บหนาว

ที่ผ่านมาได้พบเพียงความว่างเปล่า

ต้องอยู่ลำพังอย่างนี้อีกนานเท่าไร

ยังรอคอยใครสักคน

คนที่ฉันนั้นอยากพบเจออยู่หนใด

ไม่อยากต้องทนเหงาเดียวดายต่อไป

ขอแค่ใครสักคนแค่เพียงให้ฉันได้พบเจอ