Zielona milonga - Katarzyna Groniec

作词：Jacques Brel

作曲：Jacques Brel

Poskromienie Zielonej Milongi miało być zabawą

A stało się wyczerpaniem

Więc będę twoja Verde Milonga

Choć to ty zostałaś dla mnie napisana

Dla mojej bezczelności i lśniących butów

Dla marnotrawionego czasu po prostu dla przyjemności

Aż po kres zmęczenia aż do upadku

Będę twoja niespokojna Verde Milonga

Bo wydobywasz ze mnie uśmiech straceńca

Przy każdym akordzie chociaż cierpną mi palce

Więc jestem tu

Jestem żeby grać i kochać

I szaleńcze pisać wiersze

Tańczyć i z miłości szlochać

Tak jestem tu

Jestem żeby grać i kochać

Lecz przecież Zielona Milonga to nie musi być wcale piosenka

Delikatnie ją obudziłam

I poprowadziłam w wolniejszym rytmie

I Verde Milonga odkryła się nagle

I oglądałam ją w cudownym bezwstydzie

Jej gibkość

Płochliwość dzikiej zebry

To jest granica to jest zielona granica

To jest zielona granica między miłością a muzyką

Olśniewającym spektaklem

W którym zamyka się Kosmos

Jak ją zapamiętać Jak ją sportretować

Wśród białych słonych jezior ciszy

Niech Atahualpa albo jakiś inny władca czy bóg

Powie de scansa te ninio a zacznę od początku

Że jestem tu

Jestem żeby grać i kochać

I szaleńcze pisać wiersze

Tańczyć i z miłości szlochać

Tak jestem tu

Jestem żeby grać i kochać