@migu music@

A saudade andou comigo

E através do som da minha voz

No seu fado mais antigo

Fez mil versos a falar de nós

Troçou de mim à vontade

Sem ouvir sequer os meus lamentos

E por capricho ou maldade

Correu comigo a cidade

Até há poucos momentos

Já me deixou

Foi-se logo embora

A saudade a quem chamei maldita

Já nos meus olhos não chora

Já nos meus sonhos não grita

Já me deixou

Foi-se logo embora

Minha tristeza chegou ao fim

Já me deixou mesmo agora

Saíu pela porta fora

Ao ver-te voltar para mim

Nem sempre a saudade é triste

Nem sempre a saudade é pranto e dor

Se em paga saudade existe

A saudade não dói tanto amor

Mas enquanto tu não vinhas

Foi tão grande o sofrimento meu

Pois não sabia que tinhas

Em paga ás saudades minhas

Mais saudades do que eu

Ta tęsknota była ze mną

Poprzez mój śpiew i przez mój głos

W swym najstarszym z wszystkich Fado

Tysiące wierszy tchnęła w nas

Drwiła ze mnie do woli

Nie zważając wcale na mój płacz

Przez kaprysy, złośliwości

Przemierzała ze mną miasto - przytulona do mnie wciąż

Odeszła już i poszła stąd

Tęsknota tyle przeklinana

W mych oczach więcej nie łkała

W snach moich już nie krzyczała

Odeszła stąd i poszła już

Mój smutek wreszcie skończył się

I właśnie już opuścił mnie

No i uciekł sobie gdzieś

Lecz widząc Cię, znów znalazł mnie.

Tęsknota to nie zawsze smutek

Tęsknota to nie zawsze łzy i ból

I jeśli jest przy nas w ogóle

Tęsknota rani nas mniej niż miłość

Ale, gdy Ciebie nie było

Cierpienie me ogromne było tak

Więc nie wiedziałam wcale,

Że w mej tęsknocie i łzach

Twoja była większa, ach.