@migu music@

Bua Loy - Mon Pleang Carabao

Written by：Yuenyong Op

บัวลอยเขาเป็นชายหนุ่ม

ตาเหล่หลังงุ้มเด๋อๆด๋าๆ

รูปร่างแม้ไม่โสภา

จิตใจล้ำฟ้า

ดังสมญาบัวลอย

เป็นเพื่อนคุย

ยามเพื่อนหว้าเหว่

เป็นพ่อครัว

ยามเพื่อนหิวโหย

เป็นหมอใหญ่

ยามเพื่อนโอดโอย

หาหยูกยา

มารักษาบรรเทา

บัวลอยถึงวัยเกณฑ์ทหาร

พิกลพิการ

ยังดีหนึ่งประเภทสอง

อาสารับใช้ชาติพี่น้อง

หัวใจคับพอง

กล้าหาญอดทน

เป็นคน หนักเอาเบาสู้

อุตส่าห์มานะถ่อมตน

ช่วยเหลือเพื่อนๆทุกคน

ร่วมแต่ทุกข์สุขไม่สนใจ

วันหนึ่งมีเสียงปืนคำราม

บัวลอยถูกหาม

มาในเปลผ้าใบ

ยังละเมอ

ห่วงว่าใครเป็นอะไร

คือคำพูดสุดท้าย

ของชายชื่อบัวลอย

ตั้งแต่วันนั้นยันวันนี้

แสงตะเกียงริบหรี่

ที่บ้านไร่ปลายดอย

ไม่มีชายคนที่ชื่อบัวลอย

ความเหงาหงอย

คอยเข้าปลกคลุม

บัวลอยเจ้าเพื่อนยาก

ทำไมจากข้าเร็วเกินไป

บัวลอยไปอยู่ที่ไหน

เคยรู้บ้างไหม

โปรดคิดคำนึง ถึงบัวลอย

โลกนี้ไม่สมประกอบ

เพราะบางคนชอบ

เอาแต่ประโยชน์ส่วนตน

โลกนี้ มีสักกี่คน

เป็นบัวหลุดพ้น

อย่างคนชื่อบัวลอย

โลกนี้ ไม่สมประกอบ

เพราะบางคนชอบ

เอาแต่ประโยชน์ส่วนตน

โลกนี้ มีสักกี่คน

เป็นบัวหลุดพ้น

ดังคนชื่อบัวลอย