@migu music@

De kaken klemmen op elkaar

Maar tranen krijg je nooit te zien, daar

Niets laten merken

Aan niemand

En wat je voelt, dat is niet waar

Van hen geen woord van eenzaamheid

Niet over praten

Wat je niet denkt, gebeurt ook niet

Zo bestaat er geen verdriet

En wie er medelijden met ze heeft

Ze zullen ze beschimpen

Dat is het bloed dat aan de handen kleeft

En wie ze liefhebben, weten ze niet

Daar was nog nooit de tijd voor

Gelukkig gaat er altijd iets voor

Genot duurt een tel lang

Wanhopig

Voor overgave aan genot te bang

Ze zullen zwijgen over pijn

Zo is volwassen-zijn

Ze hebben nooit geleerd hoe huilen moet

Maar breekt hun dijk tenslotte door

Dan zijn ze niet meer te redden

Dan is er niets meer dat ertoe doet

Zo bang, zo bang

Dat het anders kan...