@migu music@

Χάρτινος ο κόσμος, ψεύτικος ντουνιάς,

μόνο το τραγούδι ξέρει πού πονάς.

Μόνο στο ρυθμό του είναι νόμιμο

το ανυπότακτο που κρύβω και το φρόνιμο.

Μόνο στο ρυθμό του είναι νόμιμο

το ανυπότακτο που κρύβω και το φρόνιμο.

Βήμα κι άλλο βήμα, βήματα παλιά,

ο χορός ανοίγει σαν την αγκαλιά.

Κοίτα με στα μάτια, πάτα όπου πατώ,

κράτα με καλά απόψε, μην αναληφθώ.

Κοίτα με στα μάτια, πάτα όπου πατώ,

κράτα με καλά απόψε, μην αναληφθώ.

Πότε σαν πουλάκι, πότε στα δεσμά,

όλη η ζωή μου ένα ξάφνιασμα.

Νιώθω πιο δικό μου ό, τι έχασα

κι όσα έχω δε μου κάνουν και τα ξέχασα.

Νιώθω πιο δικό μου ό, τι έχασα

κι όσα έχω δε μου κάνουν και τα ξέχασα.

Βήμα κι άλλο βήμα, βήματα παλιά,

ο χορός ανοίγει σαν την αγκαλιά.

Κοίτα με στα μάτια, πάτα όπου πατώ,

κράτα με καλά απόψε, μην αναληφθώ.

Κοίτα με στα μάτια, πάτα όπου πατώ,

κράτα με καλά απόψε, μην αναληφθώ.

Κοίτα με στα μάτια, πάτα όπου πατώ,

κράτα με καλά απόψε, μην αναληφθώ.

Κοίτα με στα μάτια, πάτα όπου πατώ,

κράτα με καλά απόψε, μην αναληφθώ.