@migu music@

@migu music@

作词 : Bart Peeters

作曲 : Bart Peeters

In de straten van Havana

Of boulevards in Elewijt

Zie je onzekere mannen

Ze zijn hun kluts een beetje kwijt

Want vrouwen zijn als abrikozen

De mooiste vrucht die er bestaat

Maar je hebt ook van die boze

En die, worden heel snel kwaad

Ik praatte met een kinesiste

Ook even met haar decolleté

Ze werd boos en ze siste

Stop daar maar onmiddellijk mee

Je kan al tegen lampen lopen

Je bent al ongemanierd

Als je flirt met een gedachte

Of als je een kerstboom versiert.

Want wat mag we nog wel

En wat mag er niet

Eerst lijkt het een spel

Maar het is een bron van verdriet.

Wat is nog wel ça-va

In de geest van de tijd

Zelfs mannen op Antartica

Zijn het noorden kwijt

Dat komt nu wel, moet je begrijpen

Het is daar zuidelijk gericht

Antartica ligt aan de zuidpool

Waardoor het niet aan de noordpool ligt

Maar 't is een mondiaal gegeven

De post-moderne man bevriest

Het maakt niet uit wat je probeert

Want je weet vooraf dat je verliest

Wat mag we nog wel

En wat mag er niet

Eerst lijkt het een spel

Maar het is een bron van verdriet.

Wat is nog wel ça-va

In de geest van de tijd

Zelfs mannen op Antartica

Zijn het noorden kwijt

Zelfs als je je vrouw

De wereld aan haar voeten legt

Roept ze da's niet wat ik wou

Ik had het nog zo gezegd

Want zo'n wereld dat maakt stof

Op onze nieuwe tapis-plein

En als ik graag een planeet wil

Help mij daar dan zeker niet bij

Wat mag we nog wel

En wat mag er niet

Eerst lijkt het een spel

Maar het is een bron van verdriet.

Wat is nog wel ça-va

In de geest van de tijd

Zelfs mannen op Antartica

Ze zijn het noorden kwijt