Paul Henri de Leeuw (Rotterdam, 26 maart 1962) is een Nederlandse televisiepresentator, komiek, cabaretier, programmamaker, acteur en zanger. Zijn televisieprogramma's en muziek zijn veelvuldig bekroond. Hij is herhaaldelijk uitgeroepen tot populairste presentator/televisiepersoonlijkheid in Nederland en populairste buitenlandse presentator in Vlaanderen. Op 2 maart 2013 won hij de Vlaamse Televisie Ster 2012 in de categorie beste entertainmentprogramma voor zijn programma Manneke Paul.
Biografie
De Leeuw werd geboren in Rotterdam-Feijenoord en groeide op in een protestants gezin. Hij groeide deels op in Rotterdam en deels in Lekkerkerk,waar hij op verschillende basisscholen heeft gezeten. Hij ging naar de mavo op de Krimpenerwaard in Krimpen a/d IJssel, na de fusie met het Diederik van Alkemade mavo in 1992 beter bekend als het Krimpenerwaard College, en haalde daar later zijn havodiploma. Na de havo volgde De Leeuw de lerarenopleiding in Delft. Hier ontdekte hij zijn artistieke talenten. Hij meldde zich voor de Toneelacademie Maastricht, maar kwam niet door de selectie.
In 1983 deed De Leeuw mee met Cameretten in Delft, waarbij hij de persoonlijkheidsprijs kreeg. In 1984 presenteerde hij het festival. Een jaar later was hij het pauzenummer tijdens het Open Bak Gala in het Koninklijk Theater Carré ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van de Engelenbak. Hij zong het nummer Vlieg met me mee. Mede dankzij de enthousiaste reacties van de zaal kreeg De Leeuw een uitnodiging voor een optreden in het programma van Sonja Barend.
Radio
Paul de Leeuw maakte op 1 juni 1986 zijn radiodebuut in Lieve Paul dat op zondag van vier tot zes uur bij de KRO op Radio 3 werd uitgezonden. In Lieve Paul loste hij relatieproblemen van luisteraars op met hulp van Paul van der Lugt en producer Jeroen Keers. Na zijn overstap naar de VARA eind jaren 80 werd hij opgevolgd door de van Medisch Centrum West bekende actrice Erna Sassen en werd het programma omgedoopt tot de Zalige liefdeslijn.
Eind jaren 80/begin jaren 90 had hij bij de VARA het ochtendprogramma de Leeuw wordt wakker van 7.00 tot 9.00 uur op Radio 3. Een bekend item hierin was het door hem zelf uitgevoerde en ingesproken poppenspel Paulus de Heidekabouter, waarin hij zelf alle stemmen insprak van zelf verzonnen of bestaande dieren en personen en als persiflage op Paulus de Boskabouter.
Ook deed hij in deze tijd mee in een serie De Appelmoesstraat is anders, ontstaan vanuit het boek dat door Joke van Leeuwen geschreven is.
Televisiedebuut
De Leeuw kwam in 1985 bij het NCRV-televisieprogramma Snelbinder, dat toen al werd gepresenteerd door de pop Gep Snelbinder met de stem van Simon van Leeuwen.
In de zomer van 1987 werd De Leeuw verder bekend door zijn gastpresentatie in het programma Sterrenslag van de AVRO naast Sandra Reemer, met name door zijn uitspraak: "Meneer van Heumen, we zijn er klaar voor!" (tegen voormalig hockeycoach Wim van Heumen (1928–1992), die toentertijd de scheidsrechter was). Ook maakte hij de uitdrukking "Helaas, pindakaas!" populair bij het grote publiek. In 1988 was De Leeuw te zien in de jeugddramaserie Switch.
Jaren 90
In 1990 kreeg De Leeuw zijn eigen televisieprogramma bij de VARA: De Schreeuw van de Leeuw. Vooral de uitzending over aids, met René Klijn, maakte indruk. De Leeuw ontving hiervoor de Bronzen Roos op het televisiefestival in Montreux. Hij ontving de J.B.Broekzprijs voor de uitzending rond zijn gehandicapte nichtje Margrietje. Vooral in de beginjaren viel De Leeuw op door zijn soms harde en grove gevoel voor humor, wat hem geliefd maar ook berucht maakte. Sommige commentaren spraken zelfs van "afzeiktelevisie".
Het Seth en Fiona-decor
In 1991 bracht De Leeuw zijn cd Voor U Majesteit uit. Hierop staat onder meer het nummer Vlieg met me mee, dat een grote hit werd. Zijn grootste hit, Ik wil niet dat je liegt (cover van La Solitudine van Laura Pausini), stond in 1994 negen weken op nummer een in de Mega Top 50. Het was de op een na best verkochte single dat jaar. Gedurende de jaren 90 bracht De Leeuw meerdere cd's uit. In 1997 passeerde hij de grens van 1 miljoen verkochte cd's in Nederland.
In 1994 had hij de hoofdrol in de door hem bedachte komedieserie Seth & Fiona en presenteerde hij het programma Muilen dicht! voor de VARA, dat slechts één seizoen liep.
In 1995 presenteerde De Leeuw deel 16 van Kinderen voor kinderen en zong daarin het liedje 100 hobby's. Ook bracht hij de speelfilm Filmpje! in de bioscoop, rond zijn bekende personages Bob en Annie de Rooij. De hoofdrol werd vertolkt door De Leeuw zelf, met Rijk de Gooyer en Olga Zuiderhoek in bijrollen. De film is een parodie op vele succesvolle films als Pulp Fiction, doorspekt met heel veel typische "De Leeuw-humor".
In 1996 bracht hij de cd Encore uit waarvoor hij de Gouden Harp van de stichting Conamus ontving.
In 1997 scoorde hij een grote hit met 'k Heb je lief.
Van 1997 tot 1999 presenteerde De Leeuw het laatavondprogramma Laat de Leeuw.
In 1999 deed Paul iets heel anders; hij bedacht het format voor Het Feest van Sinterklaas, een theateroptreden/popconcert ter viering van het Sinterklaasfeest, met "dé" Sinterklaas. Ook nam hij de presentatie van het laatstgenoemde programma op zich, dat eenmalig werd uitgezonden bij RTL 4.
Jaren 00
In 2000 stond De Leeuw vijf keer achter elkaar in een uitverkocht Ahoy. Hij zong daarbij zijn grootste hits. Ook bekende duetten met onder anderen Simone Kleinsma, Willeke Alberti, Bassie en Adriaan en Keesje werden opgevoerd. Pas in 2005 kwam een dvd hiervan uit getiteld De Leeuw Brult – Paul de Leeuw Live In Ahoy met daarop een registratie van een van de concerten. Enkele live-versies werden wel op de cd Zingen terwijl u wacht uitgebracht, waaronder een versie van de beroemde Bohemian Rhapsody in duet met kinderduo Bassie en Adriaan. Een single hiervan werd uitgebracht. Hetzelfde jaar stond De Leeuw met Hans Kesting voor de camera in hun nieuwe programma Ouwe Jongens, een praatprogramma met enkele gelijkenissen aan zijn eerdere late-night programma Laat de Leeuw. Na één seizoen van 22 afleveringen viel het doek en presenteerde De Leeuw samen met Tom Egbers voor de NOS Huis van Oranje, waarin voetbalanalyses naar aanleiding van het EK 2000 werden gecombineerd met amusement. Eind 2000 maakte De Leeuw nog eenmalig een speciaal programma voor de NOVIB, waarin hij onder meer verkleed als zuster Godelieke naar Oeganda afreisde om te verschijnen in een lokaal televisieprogramma.
In 2001 presenteerde De Leeuw het Nationaal Songfestival voor de NOS, maar voor de VARA maakte hij geen programma's meer. Wel stond hij nog op de werknemerslijst als persoonlijk adviseur. Eind 2001 maakte De Leeuw, uit onvrede met het destijdse chaotische zenderprofiel van Nederland 3, een omstreden overstap van de VARA naar de NCRV, die uitzond op Nederland 1. Hier presenteerde hij het wekelijkse amusementsprogramma Herberg de Leeuw. Na het eerste seizoen 'Herberg' presenteerde hij tevens een vernieuwde, meer komisch bedoelde versie van het spelprogramma Zo Vader, Zo Zoon. Beide programma's waren niet geheel naar wens van de NCRV. Dit werd niet verbeterd toen enkele rellen ontstonden, zoals een verkeerd opgepakte Call-TV parodie in 'Herberg de Leeuw', die als brug naar een volgend onderwerp diende.
Na een gesprek met een oud-Call TV-presentator was er een telefonisch gesprek gepland met een museumdirecteur, in wiens museum een kunstwerk met de beeltenis van Adolf Hitler werd vertoond. Om in de uitzendingsthema 'Feel-good televisie' te blijven werd ala Call-TV een foto van hoogleraar Bob Smalhout in het kunstwerk van Hitler veranderd, waarbij geraden moest worden in wie het beeld uiteindelijk veranderde. Het 'bruggetje' werd verkeerd opgepakt en een rechtszaak werd aangespannen door Smalhout, mede door het pijnlijke feit dat de Joodse hoogleraar in de Tweede Wereldoorlog een groot deel van zijn familie heeft verloren, iets waarvan De Leeuw aangaf dit niet te weten. Excuses werden gemaakt en ook aanvaard, maar uiteindelijk deed een wekelijkse imitatie van Anneke Gr?nloh hem de das om. De Leeuw zette Gr?nloh neer als een afgetakelde coca?ne snuivende 'has-been' die zwaar aan de drank zat. 3 uitzendingen lang trad het typetje aan het slot van de uitzending op, waarop Gr?nloh beweerde dat ze door dit beeld van haar totaal was ingestort. Mogelijk ge?nspireerd door de rechtszaak van Smalhout spande ze De Leeuw en de NCRV eveneens een rechtszaak aan.
De NCRV en De Leeuw besloten daarop dat het beter was het contract vroegtijdig te be?indigen: 1 januari 2003 zouden de NCRV en De Leeuw niet langer met elkaar verbonden zijn. Toen de NCRV echter voortijdig besloot om een speciaal door hun gevraagde Herberguitzending rondom het overlijden van prins Claus (waarover De Leeuw later meermaals zei dat hem met klem was gevraagd door de NCRV toch een uitzending te maken, al wilde hij dat zelf eigenlijk niet) op de avond van uitzending alsnog niet uit te zenden en een aflevering van Villa Felderhof te herhalen, eiste De Leeuw de uitzendband hiervan op; juist om te laten zien dat er geen schokkende of beledigende dingen over prins Claus gezegd werden. Toen ook dit tot een rechtszaak kwam werd De Leeuw per direct door de NCRV op straat gezet. Zijn programma's bij de omroep werden eveneens per direct stopgezet, al werd na een schikking de omstreden uitzending van de Herberg wel alsnog via internet vertoond, op wens van De Leeuw. Vanuit een ietwat aangepast 'Herberg'-decor deed hij nog eenmalig een programma voor Teleac, namelijk het 10-jarig-jubileumprogramma van Knoop in je Zakdoek getiteld De Leeuw in de Knoop. Na dit programma hield De Leeuw zijn aanwezigheid op de buis al dan niet tijdelijk voor gezien.
Dit alles was gaande in een tijd dat De Leeuw het al een tijd rustiger aan wilde gaan doen om tijd te besteden aan zijn (geadopteerde) kinderen. De Leeuw heeft een geregistreerd partnerschap met zijn wederhelft. Ze hebben samen twee kinderen geadopteerd, die beiden uit de Verenigde Staten komen. Een roddelblad deed hij een proces aan, toen het foto's van hem en zijn zoontje publiceerde.
Van 2003 tot en met 2005 maakte De Leeuw, terug bij de VARA, het programma PaPaul, een dagelijkse talkshow waarbij Paul "thuis" diverse gasten ontving. Ook maakte hij de serie SMSmee's Poessie. Deze serie werd echter na één aflevering van de buis afgehaald, deels omdat het niet te doen was qua werkdruk, al speelde de matige ontvangst door de kijker hier ook een rol in. In de zomer van 2004 presenteerde De Leeuw als onderdeel van 'De zomerse zaterdagavond' van Nederland 3 een seizoen lang Wie schuift er aan?, een Nederlandse versie van het Britse succesprogramma Guess who's coming to dinner?, waarin bekende personen de kans krijgen om virtueel een etentje op te zetten met gasten naar hun wens, levend of dood. Dit programma werd zeer matig ontvangen en critici sabelden het programma volledig neer.
In 2005 was te merken dat De Leeuw weer op televisie wilde met vol amusement. Zijn PaPaul onderging in het tweede seizoen een kleine reeks aanpassingen, zoals het feit dat het programma het tweede seizoen met publiek werd opgenomen. Op de vrijdagavond ging PaPaul Live de ether in, een live amusementsprogramma vanuit een studio in Weesp die was ingericht als clubhuis 'Paul de Leeuws Angels'. Dit programma werd succesvol ontvangen op een moment dat Jack Spijkerman besloot een overstap te maken naar Talpa en zijn programma Kopspijkers door de VARA per direct op non-actief werd gezet. Om dit gat op te vullen werd De Leeuw voor dit tijdslot gevraagd, wat met succes werd ontvangen, waarna voor de zomer op dit format werd voortgeborduurd met het oorspronkelijk als zomerprogramma bedoelde Mooi! Weer De Leeuw op de zaterdagavond.
Het programma werd eveneens zeer goed ontvangen, waardoor al snel een tweede seizoen werd aangekocht. Ten tijde van het tweede seizoen, eind 2005, werd tegelijk Pauls Parenavond geproduceerd, een praatprogramma met iedere week een andere duopresentator (een voortzetting van de oude 'Donderdagavond Parenavond' uit de tijd van Laat de Leeuw) wat op donderdagavond live werd uitgezonden. Mede door de live-uitzending was het mogelijk één uitzending te besteden aan het voeren van protest tegen de destijds opkomende wijzigingen in het programmabestel.
In 2006 bleef de Leeuw onverminderd doorgaan met zijn programma Mooi weer... op de zaterdagavond en een kleiner, ietwat intiemer programma op de donderdagavond. Dit seizoen was dat Pauls Punt, een praatprogramma voor alle punten waar Paul in zijn wensenprogramma (wat "Mooi weer …" inmiddels was geworden) niet aan toe kon komen. Ook werd in oktober van dat jaar het album Mooi! Weer Een CD uitgebracht, waarop naast zijn grootste hits ook enkele nieuwe nummers waren toegevoegd, zoals de hit Une belle histoire / Een mooi verhaal en Ga Niet Weg, dat in november op single verscheen. Een single die ook op het album werd geplaatst, een eigen versie van Mijn Houten Hart van De Poema's (waarin De Leeuw in de originele clip uit 1998 een klein rolletje speelde) en ditmaal in duet met Idols-winnares Raffa?la flopte compleet, door het gebrek aan promotie naar aanleiding van diens zwangerschap. Vanaf september 2006 verhuisde Mooi! Weer De Leeuw naar Nederland 1 en in december 2006 maakte hij voor BNN Ranking the Stars, een programma waarin tien televisievrouwen elkaar moesten beoordelen. Het jaar 2006 sloot De Leeuw af met een live oudejaarsprogramma, Mooi jaar! De Leeuw met een kijkersaantal van 2,2 miljoen kijkers.
2007 bestond vooral uit de voorbereidingen naar zijn eigen Symphonica in Rosso-concertreeks in het Arnhemse GelreDome. Mooi weer... ging door met een nieuw seizoen en in augustus 2007 presenteerde Paul voor de VPRO de honderdste aflevering van Zomergasten. Vanaf september 2007 maakte De Leeuw ook een seizoen Ranking the Stars met mannen.
In februari 2008 ontstond een kleine rel rond Paul de Leeuw, toen hij tijdens zijn programma de string van een onaangekondigde veganistische streaker afscheurde. De streaker was het hier niet mee eens, en dreigde een klacht in te dienen. Paul de Leeuw stelde daarop voor de 'zaak' in zijn eigen show 'voor te laten komen' en de 'rijdende rechter' het voorval te laten beoordelen. Diens uitspraak luidde dat dit te verwachten was, vanwege Pauls 'onvoorspelbaarheid'. En dat de veganistische streaker dit had moeten begrijpen.
In 2008 won hij voor de derde keer de Televizier-Ster en voor het eerst de Televizier-Ring voor zijn programma Mooi! Weer De Leeuw. Daarnaast werd hij ook als typetje neergezet in het satirische televisieprogramma Koefnoen.
In november 2008 kwam een dvd-box met zes dvd's uit met hoogtepunten uit Pauls carrière: Een kwart eeuw De Leeuw. Op 28 november 2008 kwam er nog een cd uit met de titel Het wordt winter. Op 29 november 2008 presenteerde De Leeuw een twaalf uur durende Mooi! Weer De Leeuw Marathon om te vieren dat hij 25 jaar in het vak zat. Hij ontving gasten en werd verrast door verscheidene mensen met wie hij in die 25 jaar iets te maken heeft gehad. Om 8.30 uur de volgende morgen sloot hij het programma af met zijn nummer Vlieg met me mee. Het programma had een marktaandeel van 36,1%.
In februari 2009 presenteerde hij samen met Giel Beelen op vrijdagavond het programma Top of Flop op Nederland 3. Na de laatste show van Mooi! Weer De Leeuw komt vanaf 12 september 2009 bij de VARA op Nederland 1 de nieuwe show Lieve Paul. Paul de Leeuw wilde met deze show de vraagbaak voor Nederland worden. Op 25 juni 2009 gaf De Leeuw samen met Cor Bakker het concert Paul en Cor Dichtbij ter gelegenheid van Cor Bakkers 25-jarig jubileum. Vanwege groot succes werden in augustus en oktober 2009 extra concerten gegeven. De Leeuw zette zich ook vanaf dit jaar in als ambassadeur van de CliniClowns.
In 2009 bracht Paul de Leeuw het door hem bedachte spel "Onvoorspelbaar" op de markt, dat in november werd uitgeroepen tot spel van het jaar 2009 in de leeftijd van 12 jaar en ouder.
Jaren 10
Op 4 februari 2010 maakte Paul bekend per direct te stoppen met Lieve Paul. Een maand later, op 6 maart, kwam hij terug met het programma X De Leeuw. De zondagavondshow heette De Leeuw op zondag. De laatste show van X De Leeuw was op zaterdag 5 juni, met een extra lange uitzending. Dit was tevens het voorlopig laatste optreden van Paul de Leeuw op de zaterdagavond.
Vanaf 30 augustus 2010 presenteerde De Leeuw de dagelijkse latenighttalkshow MaDiWoDoVrijdagshow samen met Filemon Wesselink en ex-schaatser Erben Wennemars. De laatste verliet na twee maanden de show echter weer. In mei 2011 werd de laatste aflevering uitgezonden. De Leeuw verklaarde een tijd rustig aan te willen doen.
In oktober 2011 kwam hij terug op de buis op de zaterdagavond met een nieuw programma genaamd PAU!L. Ook deed hij mee aan Lang leve de tv!. Hij won uiteindelijk het programma met 14 punten in de finale.
Vanaf september 2012 maakte Paul de Leeuw een programma voor de Vlaamse commerci?le zender VTM. In deze talkshow, die de titel Manneke Paul draagt, ging hij als Nederlander twee keer per week de confrontatie aan met de Vlaamse cultuur.
Vanaf 27 oktober 2012 presenteerde Paul de Leeuw het nieuwe programma Langs de Leeuw, een doorontwikkeling van PAU!L op Nederland 1.
Vanaf juni 2013 zal de Leeuw geen zaterdagavondshows meer geven. Wel is hij sinds november 2013 wekelijks te zien als gastheer in het zaterdagavond programma de Kwis
Op 7 juni 2013 maakte RTL 4 bekend het format Wie ben ik? later dat jaar terug te brengen op televisie met daarin een panellid rol voor de Leeuw. Dit zal de eerste keer zijn dat hij een grote rol vervult op televisie voor een commerci?le omroep.
Symphonica in Rosso
Op 3, 4, 5, 7 en 8 november 2007 trad De Leeuw op in het GelreDome te Arnhem in het kader van de jaarlijkse concertreeks Symphonica in Rosso van The Entertainment Group. Verder waren Cor Bakker en Guido's Orchestra aanwezig; gastoptredens waren er van onder andere Marco Borsato, Leontine Borsato, Edsilia Rombley en Adje. Op 12 mei begon de kaartverkoop; de kaartjes voor 3 november waren al na tien minuten helemaal uitverkocht. De titelsong van Symphonica in Rosso 2007 was Blijf (tot de zon je komt halen). Deze single haalde de achtste positie in de Single Top 100. Het nummer is geschreven door Jan Groenteman. Paul had het al eerder gezongen in zijn show en was al van plan het uit te brengen. De cd Symphonica in Rosso, die op 30 november 2007 werd uitgebracht, kwam binnen op de eerste plaats in de albumlijsten. Het betekende voor Paul zijn eerste nummer 1-succes sinds Encore uit 1996.
Eurovisiesongfestival
De Leeuw profileert zich sinds medio jaren 90 sterk als liefhebber van het Eurovisiesongfestival. Hij presenteerde het Nationaal Songfestival in 1993, 1994, 1998, 1999, 2000, 2001, 2006 en 2007. In 1998 en 1999 deed hij dit samen met Linda de Mol, waarbij hij zijn pijlen in 1999 vooral richtte op het afkraken van Double Date. In andere jaren werkte hij onder meer mee als commentator tijdens het internationale festival. In 1995 leverde dit veel commotie op, toen hij een tirade afstak tegen de Isra?lische inzending Amen.
Tijdens het Eurovisiesongfestival 2006 presenteerde De Leeuw de puntentoekenning namens Nederland. Het was de bedoeling dat hij simpelweg de presentatoren, artiesten en fans zou bedanken, waarna hij de punten zou noemen. Echter, in plaats hiervan probeerde De Leeuw tijdens de live-uitzending zijn mobiele telefoonnummer te geven aan de mannelijke presentator Sakis Rouvas. Ook maakte hij andere (schuine) opmerkingen die de presentatie van de Nederlandse punten aanmerkelijk langer deed duren. De Leeuw refereerde ook aan de homocultuur toen hij opmerkte dat Rouvas en zijn medepresentatrice Maria Menounos hem deden denken aan Will en Grace uit de gelijknamige comedyserie. Aangezien dit alles zich afspeelde in een live-uitzending en een verdere bijdrage van De Leeuw noodzakelijk was voor de voortgang van de show, kon hij niet worden afgekapt. Deze actie veroorzaakte veel negatieve reacties van menig commentator, waaronder BBC-commentator Sir Terry Wogan, die hem een "eejit" (slang voor "idioot") noemde.
Hij mocht, ondanks de kritiek van het voorgaande jaar, in 2007 wederom de punten uitdelen op het Eurovisiesongfestival. Terry Wogan zei, toen het de beurt was aan Nederland om de te punten te geven en De Leeuw op het scherm verscheen: "The Netherlands were evicted in the semi-finals, and this man might be the reason why." ("Nederland is uitgeschakeld in de halve finale, en deze man zou daar weleens de oorzaak van kunnen zijn.")
Salaris en vermogen
Paul de Leeuw behoort tot de best verdienende mediapersonen in Nederland. Zijn vermogen werd in 2012 geschat op 16 à 20 miljoen euro en is ondergebracht in acht BV's. De Leeuw is de enige aandeelhouder bij twee van die BV's, Hempie BV en Stevana Tower BV. Hempie BV had in 2007 een balanstotaal van 6,88 miljoen euro.
Omdat De Leeuw werkt voor de publieke omroep (VARA), die grotendeels met belastinggeld wordt gefinancierd, rees in 2008–2009 de vraag of zijn salaris, geschat op 650.000 euro per jaar,binnen de balkenendenorm zou moeten blijven. Die norm lag toen op 176.000 euro/jaar. De Leeuw meende evenwel dat politici zich niet met zijn salaris mochten bemoeien: "Ik heb een specifiek talent en u kunt mijn salaris niet bepalen. Ik werk hard, maak maatschappelijk relevante programma's en ik ben heel goed", zei hij."Als je zo'n vakman bent, geldt er geen balkenendenorm. We gaan alleen maar voor de Beatrix-norm. En Wij, koningen van ons vak, hoeven niet bang te zijn voor de Hollandse bemoeizucht en zuinigheid".
Uiteindelijk besloot Minister Plasterk dat voor een handvol uitzonderlijke talenten binnen de publieke omroep een uitzondering zou worden gemaakt.Aangezien De Leeuw niet op de loonlijst staat bij de VARA, maar zich via zijn Hempie BV door de VARA laat inhuren, zou de norm niet op hem van toepassing zijn geweest.
Paul Henri de Leeuw (Rotterdam, 26 maart 1962) is een Nederlandse televisiepresentator, komiek, cabaretier, programmamaker, acteur en zanger. Zijn televisieprogramma's en muziek zijn veelvuldig bekroond. Hij is herhaaldelijk uitgeroepen tot populairste presentator/televisiepersoonlijkheid in Nederland en populairste buitenlandse presentator in Vlaanderen. Op 2 maart 2013 won hij de Vlaamse Televisie Ster 2012 in de categorie beste entertainmentprogramma voor zijn programma Manneke Paul.
Biografie
De Leeuw werd geboren in Rotterdam-Feijenoord en groeide op in een protestants gezin. Hij groeide deels op in Rotterdam en deels in Lekkerkerk,waar hij op verschillende basisscholen heeft gezeten. Hij ging naar de mavo op de Krimpenerwaard in Krimpen a/d IJssel, na de fusie met het Diederik van Alkemade mavo in 1992 beter bekend als het Krimpenerwaard College, en haalde daar later zijn havodiploma. Na de havo volgde De Leeuw de lerarenopleiding in Delft. Hier ontdekte hij zijn artistieke talenten. Hij meldde zich voor de Toneelacademie Maastricht, maar kwam niet door de selectie.
In 1983 deed De Leeuw mee met Cameretten in Delft, waarbij hij de persoonlijkheidsprijs kreeg. In 1984 presenteerde hij het festival. Een jaar later was hij het pauzenummer tijdens het Open Bak Gala in het Koninklijk Theater Carré ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van de Engelenbak. Hij zong het nummer Vlieg met me mee. Mede dankzij de enthousiaste reacties van de zaal kreeg De Leeuw een uitnodiging voor een optreden in het programma van Sonja Barend.
Radio
Paul de Leeuw maakte op 1 juni 1986 zijn radiodebuut in Lieve Paul dat op zondag van vier tot zes uur bij de KRO op Radio 3 werd uitgezonden. In Lieve Paul loste hij relatieproblemen van luisteraars op met hulp van Paul van der Lugt en producer Jeroen Keers. Na zijn overstap naar de VARA eind jaren 80 werd hij opgevolgd door de van Medisch Centrum West bekende actrice Erna Sassen en werd het programma omgedoopt tot de Zalige liefdeslijn.
Eind jaren 80/begin jaren 90 had hij bij de VARA het ochtendprogramma de Leeuw wordt wakker van 7.00 tot 9.00 uur op Radio 3. Een bekend item hierin was het door hem zelf uitgevoerde en ingesproken poppenspel Paulus de Heidekabouter, waarin hij zelf alle stemmen insprak van zelf verzonnen of bestaande dieren en personen en als persiflage op Paulus de Boskabouter.
Ook deed hij in deze tijd mee in een serie De Appelmoesstraat is anders, ontstaan vanuit het boek dat door Joke van Leeuwen geschreven is.
Televisiedebuut
De Leeuw kwam in 1985 bij het NCRV-televisieprogramma Snelbinder, dat toen al werd gepresenteerd door de pop Gep Snelbinder met de stem van Simon van Leeuwen.
In de zomer van 1987 werd De Leeuw verder bekend door zijn gastpresentatie in het programma Sterrenslag van de AVRO naast Sandra Reemer, met name door zijn uitspraak: "Meneer van Heumen, we zijn er klaar voor!" (tegen voormalig hockeycoach Wim van Heumen (1928–1992), die toentertijd de scheidsrechter was). Ook maakte hij de uitdrukking "Helaas, pindakaas!" populair bij het grote publiek. In 1988 was De Leeuw te zien in de jeugddramaserie Switch.
Jaren 90
In 1990 kreeg De Leeuw zijn eigen televisieprogramma bij de VARA: De Schreeuw van de Leeuw. Vooral de uitzending over aids, met René Klijn, maakte indruk. De Leeuw ontving hiervoor de Bronzen Roos op het televisiefestival in Montreux. Hij ontving de J.B.Broekzprijs voor de uitzending rond zijn gehandicapte nichtje Margrietje. Vooral in de beginjaren viel De Leeuw op door zijn soms harde en grove gevoel voor humor, wat hem geliefd maar ook berucht maakte. Sommige commentaren spraken zelfs van "afzeiktelevisie".
Het Seth en Fiona-decor
In 1991 bracht De Leeuw zijn cd Voor U Majesteit uit. Hierop staat onder meer het nummer Vlieg met me mee, dat een grote hit werd. Zijn grootste hit, Ik wil niet dat je liegt (cover van La Solitudine van Laura Pausini), stond in 1994 negen weken op nummer een in de Mega Top 50. Het was de op een na best verkochte single dat jaar. Gedurende de jaren 90 bracht De Leeuw meerdere cd's uit. In 1997 passeerde hij de grens van 1 miljoen verkochte cd's in Nederland.
In 1994 had hij de hoofdrol in de door hem bedachte komedieserie Seth & Fiona en presenteerde hij het programma Muilen dicht! voor de VARA, dat slechts één seizoen liep.
In 1995 presenteerde De Leeuw deel 16 van Kinderen voor kinderen en zong daarin het liedje 100 hobby's. Ook bracht hij de speelfilm Filmpje! in de bioscoop, rond zijn bekende personages Bob en Annie de Rooij. De hoofdrol werd vertolkt door De Leeuw zelf, met Rijk de Gooyer en Olga Zuiderhoek in bijrollen. De film is een parodie op vele succesvolle films als Pulp Fiction, doorspekt met heel veel typische "De Leeuw-humor".
In 1996 bracht hij de cd Encore uit waarvoor hij de Gouden Harp van de stichting Conamus ontving.
In 1997 scoorde hij een grote hit met 'k Heb je lief.
Van 1997 tot 1999 presenteerde De Leeuw het laatavondprogramma Laat de Leeuw.
In 1999 deed Paul iets heel anders; hij bedacht het format voor Het Feest van Sinterklaas, een theateroptreden/popconcert ter viering van het Sinterklaasfeest, met "dé" Sinterklaas. Ook nam hij de presentatie van het laatstgenoemde programma op zich, dat eenmalig werd uitgezonden bij RTL 4.
Jaren 00
In 2000 stond De Leeuw vijf keer achter elkaar in een uitverkocht Ahoy. Hij zong daarbij zijn grootste hits. Ook bekende duetten met onder anderen Simone Kleinsma, Willeke Alberti, Bassie en Adriaan en Keesje werden opgevoerd. Pas in 2005 kwam een dvd hiervan uit getiteld De Leeuw Brult – Paul de Leeuw Live In Ahoy met daarop een registratie van een van de concerten. Enkele live-versies werden wel op de cd Zingen terwijl u wacht uitgebracht, waaronder een versie van de beroemde Bohemian Rhapsody in duet met kinderduo Bassie en Adriaan. Een single hiervan werd uitgebracht. Hetzelfde jaar stond De Leeuw met Hans Kesting voor de camera in hun nieuwe programma Ouwe Jongens, een praatprogramma met enkele gelijkenissen aan zijn eerdere late-night programma Laat de Leeuw. Na één seizoen van 22 afleveringen viel het doek en presenteerde De Leeuw samen met Tom Egbers voor de NOS Huis van Oranje, waarin voetbalanalyses naar aanleiding van het EK 2000 werden gecombineerd met amusement. Eind 2000 maakte De Leeuw nog eenmalig een speciaal programma voor de NOVIB, waarin hij onder meer verkleed als zuster Godelieke naar Oeganda afreisde om te verschijnen in een lokaal televisieprogramma.
In 2001 presenteerde De Leeuw het Nationaal Songfestival voor de NOS, maar voor de VARA maakte hij geen programma's meer. Wel stond hij nog op de werknemerslijst als persoonlijk adviseur. Eind 2001 maakte De Leeuw, uit onvrede met het destijdse chaotische zenderprofiel van Nederland 3, een omstreden overstap van de VARA naar de NCRV, die uitzond op Nederland 1. Hier presenteerde hij het wekelijkse amusementsprogramma Herberg de Leeuw. Na het eerste seizoen 'Herberg' presenteerde hij tevens een vernieuwde, meer komisch bedoelde versie van het spelprogramma Zo Vader, Zo Zoon. Beide programma's waren niet geheel naar wens van de NCRV. Dit werd niet verbeterd toen enkele rellen ontstonden, zoals een verkeerd opgepakte Call-TV parodie in 'Herberg de Leeuw', die als brug naar een volgend onderwerp diende.
Na een gesprek met een oud-Call TV-presentator was er een telefonisch gesprek gepland met een museumdirecteur, in wiens museum een kunstwerk met de beeltenis van Adolf Hitler werd vertoond. Om in de uitzendingsthema 'Feel-good televisie' te blijven werd ala Call-TV een foto van hoogleraar Bob Smalhout in het kunstwerk van Hitler veranderd, waarbij geraden moest worden in wie het beeld uiteindelijk veranderde. Het 'bruggetje' werd verkeerd opgepakt en een rechtszaak werd aangespannen door Smalhout, mede door het pijnlijke feit dat de Joodse hoogleraar in de Tweede Wereldoorlog een groot deel van zijn familie heeft verloren, iets waarvan De Leeuw aangaf dit niet te weten. Excuses werden gemaakt en ook aanvaard, maar uiteindelijk deed een wekelijkse imitatie van Anneke Gr?nloh hem de das om. De Leeuw zette Gr?nloh neer als een afgetakelde coca?ne snuivende 'has-been' die zwaar aan de drank zat. 3 uitzendingen lang trad het typetje aan het slot van de uitzending op, waarop Gr?nloh beweerde dat ze door dit beeld van haar totaal was ingestort. Mogelijk ge?nspireerd door de rechtszaak van Smalhout spande ze De Leeuw en de NCRV eveneens een rechtszaak aan.
De NCRV en De Leeuw besloten daarop dat het beter was het contract vroegtijdig te be?indigen: 1 januari 2003 zouden de NCRV en De Leeuw niet langer met elkaar verbonden zijn. Toen de NCRV echter voortijdig besloot om een speciaal door hun gevraagde Herberguitzending rondom het overlijden van prins Claus (waarover De Leeuw later meermaals zei dat hem met klem was gevraagd door de NCRV toch een uitzending te maken, al wilde hij dat zelf eigenlijk niet) op de avond van uitzending alsnog niet uit te zenden en een aflevering van Villa Felderhof te herhalen, eiste De Leeuw de uitzendband hiervan op; juist om te laten zien dat er geen schokkende of beledigende dingen over prins Claus gezegd werden. Toen ook dit tot een rechtszaak kwam werd De Leeuw per direct door de NCRV op straat gezet. Zijn programma's bij de omroep werden eveneens per direct stopgezet, al werd na een schikking de omstreden uitzending van de Herberg wel alsnog via internet vertoond, op wens van De Leeuw. Vanuit een ietwat aangepast 'Herberg'-decor deed hij nog eenmalig een programma voor Teleac, namelijk het 10-jarig-jubileumprogramma van Knoop in je Zakdoek getiteld De Leeuw in de Knoop. Na dit programma hield De Leeuw zijn aanwezigheid op de buis al dan niet tijdelijk voor gezien.
Dit alles was gaande in een tijd dat De Leeuw het al een tijd rustiger aan wilde gaan doen om tijd te besteden aan zijn (geadopteerde) kinderen. De Leeuw heeft een geregistreerd partnerschap met zijn wederhelft. Ze hebben samen twee kinderen geadopteerd, die beiden uit de Verenigde Staten komen. Een roddelblad deed hij een proces aan, toen het foto's van hem en zijn zoontje publiceerde.
Van 2003 tot en met 2005 maakte De Leeuw, terug bij de VARA, het programma PaPaul, een dagelijkse talkshow waarbij Paul "thuis" diverse gasten ontving. Ook maakte hij de serie SMSmee's Poessie. Deze serie werd echter na één aflevering van de buis afgehaald, deels omdat het niet te doen was qua werkdruk, al speelde de matige ontvangst door de kijker hier ook een rol in. In de zomer van 2004 presenteerde De Leeuw als onderdeel van 'De zomerse zaterdagavond' van Nederland 3 een seizoen lang Wie schuift er aan?, een Nederlandse versie van het Britse succesprogramma Guess who's coming to dinner?, waarin bekende personen de kans krijgen om virtueel een etentje op te zetten met gasten naar hun wens, levend of dood. Dit programma werd zeer matig ontvangen en critici sabelden het programma volledig neer.
In 2005 was te merken dat De Leeuw weer op televisie wilde met vol amusement. Zijn PaPaul onderging in het tweede seizoen een kleine reeks aanpassingen, zoals het feit dat het programma het tweede seizoen met publiek werd opgenomen. Op de vrijdagavond ging PaPaul Live de ether in, een live amusementsprogramma vanuit een studio in Weesp die was ingericht als clubhuis 'Paul de Leeuws Angels'. Dit programma werd succesvol ontvangen op een moment dat Jack Spijkerman besloot een overstap te maken naar Talpa en zijn programma Kopspijkers door de VARA per direct op non-actief werd gezet. Om dit gat op te vullen werd De Leeuw voor dit tijdslot gevraagd, wat met succes werd ontvangen, waarna voor de zomer op dit format werd voortgeborduurd met het oorspronkelijk als zomerprogramma bedoelde Mooi! Weer De Leeuw op de zaterdagavond.
Het programma werd eveneens zeer goed ontvangen, waardoor al snel een tweede seizoen werd aangekocht. Ten tijde van het tweede seizoen, eind 2005, werd tegelijk Pauls Parenavond geproduceerd, een praatprogramma met iedere week een andere duopresentator (een voortzetting van de oude 'Donderdagavond Parenavond' uit de tijd van Laat de Leeuw) wat op donderdagavond live werd uitgezonden. Mede door de live-uitzending was het mogelijk één uitzending te besteden aan het voeren van protest tegen de destijds opkomende wijzigingen in het programmabestel.
In 2006 bleef de Leeuw onverminderd doorgaan met zijn programma Mooi weer... op de zaterdagavond en een kleiner, ietwat intiemer programma op de donderdagavond. Dit seizoen was dat Pauls Punt, een praatprogramma voor alle punten waar Paul in zijn wensenprogramma (wat "Mooi weer …" inmiddels was geworden) niet aan toe kon komen. Ook werd in oktober van dat jaar het album Mooi! Weer Een CD uitgebracht, waarop naast zijn grootste hits ook enkele nieuwe nummers waren toegevoegd, zoals de hit Une belle histoire / Een mooi verhaal en Ga Niet Weg, dat in november op single verscheen. Een single die ook op het album werd geplaatst, een eigen versie van Mijn Houten Hart van De Poema's (waarin De Leeuw in de originele clip uit 1998 een klein rolletje speelde) en ditmaal in duet met Idols-winnares Raffa?la flopte compleet, door het gebrek aan promotie naar aanleiding van diens zwangerschap. Vanaf september 2006 verhuisde Mooi! Weer De Leeuw naar Nederland 1 en in december 2006 maakte hij voor BNN Ranking the Stars, een programma waarin tien televisievrouwen elkaar moesten beoordelen. Het jaar 2006 sloot De Leeuw af met een live oudejaarsprogramma, Mooi jaar! De Leeuw met een kijkersaantal van 2,2 miljoen kijkers.
2007 bestond vooral uit de voorbereidingen naar zijn eigen Symphonica in Rosso-concertreeks in het Arnhemse GelreDome. Mooi weer... ging door met een nieuw seizoen en in augustus 2007 presenteerde Paul voor de VPRO de honderdste aflevering van Zomergasten. Vanaf september 2007 maakte De Leeuw ook een seizoen Ranking the Stars met mannen.
In februari 2008 ontstond een kleine rel rond Paul de Leeuw, toen hij tijdens zijn programma de string van een onaangekondigde veganistische streaker afscheurde. De streaker was het hier niet mee eens, en dreigde een klacht in te dienen. Paul de Leeuw stelde daarop voor de 'zaak' in zijn eigen show 'voor te laten komen' en de 'rijdende rechter' het voorval te laten beoordelen. Diens uitspraak luidde dat dit te verwachten was, vanwege Pauls 'onvoorspelbaarheid'. En dat de veganistische streaker dit had moeten begrijpen.
In 2008 won hij voor de derde keer de Televizier-Ster en voor het eerst de Televizier-Ring voor zijn programma Mooi! Weer De Leeuw. Daarnaast werd hij ook als typetje neergezet in het satirische televisieprogramma Koefnoen.
In november 2008 kwam een dvd-box met zes dvd's uit met hoogtepunten uit Pauls carrière: Een kwart eeuw De Leeuw. Op 28 november 2008 kwam er nog een cd uit met de titel Het wordt winter. Op 29 november 2008 presenteerde De Leeuw een twaalf uur durende Mooi! Weer De Leeuw Marathon om te vieren dat hij 25 jaar in het vak zat. Hij ontving gasten en werd verrast door verscheidene mensen met wie hij in die 25 jaar iets te maken heeft gehad. Om 8.30 uur de volgende morgen sloot hij het programma af met zijn nummer Vlieg met me mee. Het programma had een marktaandeel van 36,1%.
In februari 2009 presenteerde hij samen met Giel Beelen op vrijdagavond het programma Top of Flop op Nederland 3. Na de laatste show van Mooi! Weer De Leeuw komt vanaf 12 september 2009 bij de VARA op Nederland 1 de nieuwe show Lieve Paul. Paul de Leeuw wilde met deze show de vraagbaak voor Nederland worden. Op 25 juni 2009 gaf De Leeuw samen met Cor Bakker het concert Paul en Cor Dichtbij ter gelegenheid van Cor Bakkers 25-jarig jubileum. Vanwege groot succes werden in augustus en oktober 2009 extra concerten gegeven. De Leeuw zette zich ook vanaf dit jaar in als ambassadeur van de CliniClowns.
In 2009 bracht Paul de Leeuw het door hem bedachte spel "Onvoorspelbaar" op de markt, dat in november werd uitgeroepen tot spel van het jaar 2009 in de leeftijd van 12 jaar en ouder.
Jaren 10
Op 4 februari 2010 maakte Paul bekend per direct te stoppen met Lieve Paul. Een maand later, op 6 maart, kwam hij terug met het programma X De Leeuw. De zondagavondshow heette De Leeuw op zondag. De laatste show van X De Leeuw was op zaterdag 5 juni, met een extra lange uitzending. Dit was tevens het voorlopig laatste optreden van Paul de Leeuw op de zaterdagavond.
Vanaf 30 augustus 2010 presenteerde De Leeuw de dagelijkse latenighttalkshow MaDiWoDoVrijdagshow samen met Filemon Wesselink en ex-schaatser Erben Wennemars. De laatste verliet na twee maanden de show echter weer. In mei 2011 werd de laatste aflevering uitgezonden. De Leeuw verklaarde een tijd rustig aan te willen doen.
In oktober 2011 kwam hij terug op de buis op de zaterdagavond met een nieuw programma genaamd PAU!L. Ook deed hij mee aan Lang leve de tv!. Hij won uiteindelijk het programma met 14 punten in de finale.
Vanaf september 2012 maakte Paul de Leeuw een programma voor de Vlaamse commerci?le zender VTM. In deze talkshow, die de titel Manneke Paul draagt, ging hij als Nederlander twee keer per week de confrontatie aan met de Vlaamse cultuur.
Vanaf 27 oktober 2012 presenteerde Paul de Leeuw het nieuwe programma Langs de Leeuw, een doorontwikkeling van PAU!L op Nederland 1.
Vanaf juni 2013 zal de Leeuw geen zaterdagavondshows meer geven. Wel is hij sinds november 2013 wekelijks te zien als gastheer in het zaterdagavond programma de Kwis
Op 7 juni 2013 maakte RTL 4 bekend het format Wie ben ik? later dat jaar terug te brengen op televisie met daarin een panellid rol voor de Leeuw. Dit zal de eerste keer zijn dat hij een grote rol vervult op televisie voor een commerci?le omroep.
Symphonica in Rosso
Op 3, 4, 5, 7 en 8 november 2007 trad De Leeuw op in het GelreDome te Arnhem in het kader van de jaarlijkse concertreeks Symphonica in Rosso van The Entertainment Group. Verder waren Cor Bakker en Guido's Orchestra aanwezig; gastoptredens waren er van onder andere Marco Borsato, Leontine Borsato, Edsilia Rombley en Adje. Op 12 mei begon de kaartverkoop; de kaartjes voor 3 november waren al na tien minuten helemaal uitverkocht. De titelsong van Symphonica in Rosso 2007 was Blijf (tot de zon je komt halen). Deze single haalde de achtste positie in de Single Top 100. Het nummer is geschreven door Jan Groenteman. Paul had het al eerder gezongen in zijn show en was al van plan het uit te brengen. De cd Symphonica in Rosso, die op 30 november 2007 werd uitgebracht, kwam binnen op de eerste plaats in de albumlijsten. Het betekende voor Paul zijn eerste nummer 1-succes sinds Encore uit 1996.
Eurovisiesongfestival
De Leeuw profileert zich sinds medio jaren 90 sterk als liefhebber van het Eurovisiesongfestival. Hij presenteerde het Nationaal Songfestival in 1993, 1994, 1998, 1999, 2000, 2001, 2006 en 2007. In 1998 en 1999 deed hij dit samen met Linda de Mol, waarbij hij zijn pijlen in 1999 vooral richtte op het afkraken van Double Date. In andere jaren werkte hij onder meer mee als commentator tijdens het internationale festival. In 1995 leverde dit veel commotie op, toen hij een tirade afstak tegen de Isra?lische inzending Amen.
Tijdens het Eurovisiesongfestival 2006 presenteerde De Leeuw de puntentoekenning namens Nederland. Het was de bedoeling dat hij simpelweg de presentatoren, artiesten en fans zou bedanken, waarna hij de punten zou noemen. Echter, in plaats hiervan probeerde De Leeuw tijdens de live-uitzending zijn mobiele telefoonnummer te geven aan de mannelijke presentator Sakis Rouvas. Ook maakte hij andere (schuine) opmerkingen die de presentatie van de Nederlandse punten aanmerkelijk langer deed duren. De Leeuw refereerde ook aan de homocultuur toen hij opmerkte dat Rouvas en zijn medepresentatrice Maria Menounos hem deden denken aan Will en Grace uit de gelijknamige comedyserie. Aangezien dit alles zich afspeelde in een live-uitzending en een verdere bijdrage van De Leeuw noodzakelijk was voor de voortgang van de show, kon hij niet worden afgekapt. Deze actie veroorzaakte veel negatieve reacties van menig commentator, waaronder BBC-commentator Sir Terry Wogan, die hem een "eejit" (slang voor "idioot") noemde.
Hij mocht, ondanks de kritiek van het voorgaande jaar, in 2007 wederom de punten uitdelen op het Eurovisiesongfestival. Terry Wogan zei, toen het de beurt was aan Nederland om de te punten te geven en De Leeuw op het scherm verscheen: "The Netherlands were evicted in the semi-finals, and this man might be the reason why." ("Nederland is uitgeschakeld in de halve finale, en deze man zou daar weleens de oorzaak van kunnen zijn.")
Salaris en vermogen
Paul de Leeuw behoort tot de best verdienende mediapersonen in Nederland. Zijn vermogen werd in 2012 geschat op 16 à 20 miljoen euro en is ondergebracht in acht BV's. De Leeuw is de enige aandeelhouder bij twee van die BV's, Hempie BV en Stevana Tower BV. Hempie BV had in 2007 een balanstotaal van 6,88 miljoen euro.
Omdat De Leeuw werkt voor de publieke omroep (VARA), die grotendeels met belastinggeld wordt gefinancierd, rees in 2008–2009 de vraag of zijn salaris, geschat op 650.000 euro per jaar,binnen de balkenendenorm zou moeten blijven. Die norm lag toen op 176.000 euro/jaar. De Leeuw meende evenwel dat politici zich niet met zijn salaris mochten bemoeien: "Ik heb een specifiek talent en u kunt mijn salaris niet bepalen. Ik werk hard, maak maatschappelijk relevante programma's en ik ben heel goed", zei hij."Als je zo'n vakman bent, geldt er geen balkenendenorm. We gaan alleen maar voor de Beatrix-norm. En Wij, koningen van ons vak, hoeven niet bang te zijn voor de Hollandse bemoeizucht en zuinigheid".
Uiteindelijk besloot Minister Plasterk dat voor een handvol uitzonderlijke talenten binnen de publieke omroep een uitzondering zou worden gemaakt.Aangezien De Leeuw niet op de loonlijst staat bij de VARA, maar zich via zijn Hempie BV door de VARA laat inhuren, zou de norm niet op hem van toepassing zijn geweest.