Ewa Pobłocka urodziła się w Chełmnie. Pochodzi z rodziny muzycznej, jest córką śpiewaczki Zofii Janukowicz-Pobłockiej. Naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku 5 lat. Studiowała w gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej pod kierunkiem Zbigniewa Śliwińskiego i Jerzego Sulikowskiego, uzyskując w 1981 roku dyplom z wyróżnieniem. Studia podyplomowe kontynuowała w Hamburgu pod kierunkiem Conrada Hansena. Korzystała również z konsultacji artystycznych Jadwigi Sukiennickiej, Rudolfa Kerera, Tatiany Nikołajewej i Marthy Argerich. Jest laureatką międzynarodowych konkursów pianistycznych w Vercelli (1977), Bordeaux (1979) i Warszawie (1980).
Debiutowała w wieku 12 lat, towarzysząc matce w recitalach pieśni na estradach w kraju i za granicą. Występowała niemal we wszystkich krajach Europy, a także obu Amerykach, Chinach, Indonezji, Wietnamie, Republice Południowej Afryki, Singapurze, Korei, Japonii i Australii. Grała w tak znakomitych salach, jak Herkules-Saal w Monachium, Musikhalle w Hamburgu, sala Filharmonii w Petersburgu, Théâtre des Champs Elysées w Paryżu, Kyoi Hall w Tokio, Auditorio Nacional w Madrycie, Barbican Centre i Wigmore Hall w Londynie, Musikverein w Wiedniu, Mozarteum w Salzburgu, Lincoln Center w Nowym Jorku, sala Filharmonii w Filadelfii, Glenn Gould Studio w Toronto i wiele innych. Jako solistka występowała m.in. z London Symphony Orchestra, English Chamber Orchestra, Orchestra del Maggio Musicale Fiorentino, Bayerischer Rundfunkorchester, Tonkünstler-Orchester Niederösterreich, New Japan Philharmonic, Polską Orkiestrą Kameralną, Sinfonią Varsovią, Orkiestrą Filharmonii Narodowej oraz Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach.
Chętnie wykonuje muzykę kameralną. W latach 90. uprawiała kameralistykę z Kwartetem Śląskim oraz śpiewaczkami – Jadwigą Rappé i Olgą Pasiecznik. Ma na swoim koncie wspólne recitale z basem Evgenijem Niesterenko, stale występuje też z Ewą Podleś. Wśród innych projektów kameralnych warto wymienić zrealizowane w ramach Roku Chopinowskiego koncerty z Dang Thai Sonem, z utworami na cztery ręce i dwa fortepiany (utwory Mozarta, Poulenca i Schuberta), występy z kwartetem Filharmoników Berlińskich w Kwintecie fortepianowym Schumanna oraz nagranie pieśni Chopina z Iwoną Sobotką i Arturem Rucińskim. Obecnie wraz córkami, Ewą Leszczyńską (sopran) i Marią Leszczyńską (wiolonczela) tworzy Multitrio, z którym prezentuje repertuar kameralny przeznaczony na ten skład.
Dokonała szeregu prawykonań i premierowych nagrań utworów polskich kompozytorów współczesnych, m.in. Andrzeja Panufnika, Witolda Lutosławskiego, Pawła Szymańskiego i Pawła Mykietyna (koncerty dwóch ostatnich twórców zostały jej zadedykowane). Koncert fortepianowy Panufnika wykonała w obecności kompozytora podczas jego pobytu na „Warszawskiej Jesieni” w 1990 roku, a rok później nagrała ten utwór pod batutą Panufnika, z towarzyszeniem London Symphony Orchestra dla brytyjskiej wytwórni Conifer Classics. W roku 1998 dla polskiej wytwórni CD Accord zarejestrowała Koncert ponownie, z Orkiestrą Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Kazimierza Korda. Na tej samej płycie znalazły się również jej wykonania koncertów Witolda Lutosławskiego i Pawła Szymańskiego. Koncert fortepianowy Witolda Lutosławskiego grała również wielokrotnie pod batutą samego kompozytora, a ich wspólne wykonanie tego utworu wraz z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia utrwalone zostało na płycie wytwórni CD Accord.
Współpracuje z wieloma radiofoniami europejskimi. W swoim dorobku fonograficznym ma niemal 50 płyt, obejmujących repertuar solowy, kameralny oraz koncertowy od baroku do współczesności, a zarejestrowanych m.in. dla Polskich Nagrań „Muza”, Deutsche Grammophon, Pony Canyon, Victor JVC, Conifer Records, CD Accord, BeArTon. Wiele z nich uzyskało entuzjastyczne oceny krytyków oraz prestiżowe nagrody, w tym dwa Fryderyki (oba w 1998), dwa tytuły Płyty Roku Magazynu „Studio” (1996 i 1998) oraz Medal Johna Fielda (za nagranie kompletu jego nokturnów).
Ewa Pobłocka jest również cenionym pedagogiem. Prowadzi klasę fortepianu w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy i na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Prowadziła kursy mistrzowskie w Kanadzie, Wietnamie, Japonii, Mongolii, Chinach, Irlandii, Norwegii i Korei. Jest także stałym gościnnym profesorem na Uniwersytecie Sztuk Pięknych i Muzyki Geidai w Tokio i Nagoi. Była jurorem krajowych i zagranicznych konkursów pianistycznych, w tym Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego Unisa w Pretorii w 2004 roku, Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie w 2005 roku, Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego Esther Honens w Calgary w 2006 roku oraz Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Hamamatsu w 2012 roku.
W 2004 roku otrzymała doroczną nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP. W tym samym roku została również uhonorowana przez Prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Ewa Pobłocka urodziła się w Chełmnie. Pochodzi z rodziny muzycznej, jest córką śpiewaczki Zofii Janukowicz-Pobłockiej. Naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku 5 lat. Studiowała w gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej pod kierunkiem Zbigniewa Śliwińskiego i Jerzego Sulikowskiego, uzyskując w 1981 roku dyplom z wyróżnieniem. Studia podyplomowe kontynuowała w Hamburgu pod kierunkiem Conrada Hansena. Korzystała również z konsultacji artystycznych Jadwigi Sukiennickiej, Rudolfa Kerera, Tatiany Nikołajewej i Marthy Argerich. Jest laureatką międzynarodowych konkursów pianistycznych w Vercelli (1977), Bordeaux (1979) i Warszawie (1980).
Debiutowała w wieku 12 lat, towarzysząc matce w recitalach pieśni na estradach w kraju i za granicą. Występowała niemal we wszystkich krajach Europy, a także obu Amerykach, Chinach, Indonezji, Wietnamie, Republice Południowej Afryki, Singapurze, Korei, Japonii i Australii. Grała w tak znakomitych salach, jak Herkules-Saal w Monachium, Musikhalle w Hamburgu, sala Filharmonii w Petersburgu, Théâtre des Champs Elysées w Paryżu, Kyoi Hall w Tokio, Auditorio Nacional w Madrycie, Barbican Centre i Wigmore Hall w Londynie, Musikverein w Wiedniu, Mozarteum w Salzburgu, Lincoln Center w Nowym Jorku, sala Filharmonii w Filadelfii, Glenn Gould Studio w Toronto i wiele innych. Jako solistka występowała m.in. z London Symphony Orchestra, English Chamber Orchestra, Orchestra del Maggio Musicale Fiorentino, Bayerischer Rundfunkorchester, Tonkünstler-Orchester Niederösterreich, New Japan Philharmonic, Polską Orkiestrą Kameralną, Sinfonią Varsovią, Orkiestrą Filharmonii Narodowej oraz Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach.
Chętnie wykonuje muzykę kameralną. W latach 90. uprawiała kameralistykę z Kwartetem Śląskim oraz śpiewaczkami – Jadwigą Rappé i Olgą Pasiecznik. Ma na swoim koncie wspólne recitale z basem Evgenijem Niesterenko, stale występuje też z Ewą Podleś. Wśród innych projektów kameralnych warto wymienić zrealizowane w ramach Roku Chopinowskiego koncerty z Dang Thai Sonem, z utworami na cztery ręce i dwa fortepiany (utwory Mozarta, Poulenca i Schuberta), występy z kwartetem Filharmoników Berlińskich w Kwintecie fortepianowym Schumanna oraz nagranie pieśni Chopina z Iwoną Sobotką i Arturem Rucińskim. Obecnie wraz córkami, Ewą Leszczyńską (sopran) i Marią Leszczyńską (wiolonczela) tworzy Multitrio, z którym prezentuje repertuar kameralny przeznaczony na ten skład.
Dokonała szeregu prawykonań i premierowych nagrań utworów polskich kompozytorów współczesnych, m.in. Andrzeja Panufnika, Witolda Lutosławskiego, Pawła Szymańskiego i Pawła Mykietyna (koncerty dwóch ostatnich twórców zostały jej zadedykowane). Koncert fortepianowy Panufnika wykonała w obecności kompozytora podczas jego pobytu na „Warszawskiej Jesieni” w 1990 roku, a rok później nagrała ten utwór pod batutą Panufnika, z towarzyszeniem London Symphony Orchestra dla brytyjskiej wytwórni Conifer Classics. W roku 1998 dla polskiej wytwórni CD Accord zarejestrowała Koncert ponownie, z Orkiestrą Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Kazimierza Korda. Na tej samej płycie znalazły się również jej wykonania koncertów Witolda Lutosławskiego i Pawła Szymańskiego. Koncert fortepianowy Witolda Lutosławskiego grała również wielokrotnie pod batutą samego kompozytora, a ich wspólne wykonanie tego utworu wraz z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia utrwalone zostało na płycie wytwórni CD Accord.
Współpracuje z wieloma radiofoniami europejskimi. W swoim dorobku fonograficznym ma niemal 50 płyt, obejmujących repertuar solowy, kameralny oraz koncertowy od baroku do współczesności, a zarejestrowanych m.in. dla Polskich Nagrań „Muza”, Deutsche Grammophon, Pony Canyon, Victor JVC, Conifer Records, CD Accord, BeArTon. Wiele z nich uzyskało entuzjastyczne oceny krytyków oraz prestiżowe nagrody, w tym dwa Fryderyki (oba w 1998), dwa tytuły Płyty Roku Magazynu „Studio” (1996 i 1998) oraz Medal Johna Fielda (za nagranie kompletu jego nokturnów).
Ewa Pobłocka jest również cenionym pedagogiem. Prowadzi klasę fortepianu w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy i na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Prowadziła kursy mistrzowskie w Kanadzie, Wietnamie, Japonii, Mongolii, Chinach, Irlandii, Norwegii i Korei. Jest także stałym gościnnym profesorem na Uniwersytecie Sztuk Pięknych i Muzyki Geidai w Tokio i Nagoi. Była jurorem krajowych i zagranicznych konkursów pianistycznych, w tym Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego Unisa w Pretorii w 2004 roku, Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie w 2005 roku, Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego Esther Honens w Calgary w 2006 roku oraz Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Hamamatsu w 2012 roku.
W 2004 roku otrzymała doroczną nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP. W tym samym roku została również uhonorowana przez Prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
川公网安备 51019002004889号
